Moje pierwsze małżeństwo było próbą wspólnego funkcjonowania wichru i ziemi. I podobnie, jak Pina, również skończyło się z hukiem. Wicher trzasnął drzwiami, ziemia została skuta przymrozkiem. Nie ma ideałów. Rzecz w tym, żeby nie gardzić partnerem za cechy, za które go pokochaliśmy.

czyli na zasadzie stałego konkubinatu? bo nie wiem jaki jest model skandynawski?

Karola69 napisał:

wiem tylk ze bede soba i nie bede dazyc do czyjegos idealu a jedynie wlasnego...

Ja też jestem sobą i z upodobaniem pielęgnuję swoje dziwactwa. Jeśli przypadkiem stałabym sie przy tym czyimś ideałam, miło, jeśli nie- przykrościomierz!

Ała, to już niedobrze... A nie da się do tego podejść, jak pan we wspomnianym przeze mnie na poprzedniej stronie przykładzie? Tak tylko pytam...

w tym temacie nic nie pisalem wiec napisze
Juz mam swoj ideal wiec nie potrzebuje innej

Vania, wydaj ty poradnik: "Lobotomia uczuć". ja poproszę egzemplarz autorski.

sorry, że się wtrącam, ale wydaje mi się, że nie można być trochę w ciąży.

Vania, mogę kartę członkowską?

dzięki, Vania. nie potrzebuję kredytu. wystarczy mi uczciwy wspólnik.

Za nas <pije do dna i rozbija kielich o burtę>

Viljar napisał:

Za nas <pije do dna i rozbija kielich o burtę>

kielich ??Vil nie dzis. Dzis jest dzien wiadomokogo

<bierze buletkę, pije do dna i próbuje rozbić o burtę, ale jako że jest zbyt pijany, robija o kapitana innego okrętu i zaczyna się zadyma>

zaczynam abordac. I jak na Kapitana Bloo...Karole przystalo zakladam kapelusz z piorami ale ladniejszy od gejowskiego kapelo Orlando Blooma w wiadomym filmie.